خبرنگار کیست و خبرنگاری چیست؟
«خبرنگار»، فقط یک واژه نیست بلکه یک راه است و شخصیت واقعی او حقوقی است نه حقیقی و «خبرنگاری»، تنها یک شغل شریف و یا سخیف نیست، بلکه شخصیتی است جریانساز که دارای قدمتی به بلندی عمر آدمی و خاصیتی به بلندای اعلیعلیین و یا به پستی اسفل سافلین میباشد که دورانهای متمادی تلخ و شیرین و زشت و زیبای زندگانی نوع بشر را نگارش کرده و به ودیعه گذاشته است.
بسیج رسانه، کلمهای است مرکب که مرکب تندرو و قارهپیمای تاریخ بشر بوده و هست. از آن هنگامهای که «ابوالبشر» را بر ممنوعیت از خوردن «درخت ممنوعه» خبر داد و نمرودیان را نیز از در هم نوردیده شدن بتهایشان توسط «ابراهیم» خلیلالرحمن آگه ساخت، بر تارک گیتی درخشش داشته و دارد. اسم مبارکش را منظور نیست، بل رسم مقدسش را که آگاهی بخشیدن است مقصود همی باشد و عنوان پر خیر و برکتش هم همان کلمهی مرکبی است که عبارت است از «خبر» و «نگار».
آری، هفدهم مردادماه هر سال روز خبرنگار و سالروز شهادت شهید محمود صارمی رضواناللهتعالیعلیه است که خبرسازان را شاهد بود و هست و نگارش اخبارشان را مأمور بود و نیست، این روز مهم، مبارک و تاریخی، بهانهای را برای این قلم به وجود آورد تا نکاتی چند را تقدیم بدارد:
الف، خبرنگار، یعنی همان عزیزی که در طول هزارهها چندگانهی حیات نوع بشر، نقشی کلیدی آفریده و رسالتی تاریخی را عهدهدار بوده است.
ب، از «اولین سفیران جهان هستی» که امنای وحی هستند و از لاهوت آمدند تا پیامبران اولوالعزم حضرت حق جلتعظمته که از ناسوت مأمور شدند جملگی به نوعی خبرنگار بودهاند، و پیش از آنان خداوند «لمیلد و لمیولد» خبرنگاری است که خود خالق خبر است و اعزامکنندهی خبرنگاران بیشماری میباشد که مستندترین دفتر یادداشت خبریش قرآن کریم است و مطمئنترین خبرنگار اعزامیش حضرت محمدبنعبدا... صلیا...علیهوآلهوسلم است.
ج، بنابراین، آنان که خبرنگار را با چشم ربانی به تماشا مینشینند، «عبدالله» را زائر میشوند که فرموده است، «واشهد ان محمدا عبده و رسوله»، که پیامبر خاتم صلیالله علیه و آله و سلم اول بندهی اوست و آنگاه فرستاده و یا خبرنگار حضرتش میباشد، و اگر با عینک شیطانی بدو زل بزنند او را «ابلیسی» میبینند که با توجه به استعداد منفی و فوقالعادهاش یکی از بزرگترین فتنهانگیزان تاریخ نوع بشر است که تفنگش قلم و فشنگش وسوسه است و تیراندازانش از جن و انس هستند که زبدهترینشان را خناسان افسونگر دلهای مردمان نام نهادهاند که هر قلمی از فهرست کردن جنایتهای بیشمارش ناتوان و هر کاغذ از محاسبهی خیانتهای بی حسابش عاجز و شرمنده است.
د، ذکر مختصر آنچه که مورد توجه قرار گرفت، در این مقال نشاید و ارائهی مصادیق مستند تاریخی آنها نیز در این مجال ناید. آن به که به وصف حال پرداخته شود و با بضاعتی مزجات، سخنی را در باب خبرنگار و رسالت او در این الفاظ گنجانده شود که طریق صواب این است ولی مشروط به آن که با نیت ثواب انجام پذیرد. با عنایت به ضیق وقت و سرعت زمان، بهتر آن است که حوصلهی خوانندگان را به سر نیاورد و حلاوت نثری سلیس و فشرده را با نوشتاری غامض و دراز تلخ نکرد که به بصیرت نزدیکتر است و به عقل نیز.
ه، «خبرنگار»، فقط یک واژه نیست بلکه یک راه است و شخصیت واقعی او حقوقی است نه حقیقی و «خبرنگاری»، تنها یک شغل شریف و یا سخیف نیست، بلکه شخصیتی است جریانساز که دارای قدمتی به بلندی عمر آدمی و خاصیتی به بلندای اعلیعلیین و یا به پستی اسفل سافلین میباشد که دورانهای متمادی تلخ و شیرین و زشت و زیبای زندگانی نوع بشر را نگارش کرده و به ودیعه گذاشته است.
و، «خبرنگار»، به معنی درست کلمه، عنصری است که زبانش میتواند شمشیری باشد که قدارهبندان روزگاران و قدرتمندان دورانها را عاصی بگرداند و کجیها و کاستیهایشان را بر ملا سازد و ای بسا که بسیاری از آنان را به صراط مستقیم هم رهنمون باشد و بالعکس و ایضاً قلمش میشود که تبری ستبر و قدر باشد که ناپاکیهای گذشتهی ساکنین زمین را از حال و هوا، قول و فعل و گفتار و کردار آدمهای حال و آینده، قطع کند و کجیها و کاستیهای هر عصر و هر نسلی را بعد از خودش، به راستی و صافی مبدل کرده و صیقلی نماید.
ز، «مرّکب» سبز و سیاه و آبی مرکبی که بر سه انگشت هر یک از دستان «خبرنگاران» سوار بوده و هست، آنچنان مهم، سرنوشتساز و تأثیرگذار بوده است که تاریخ را داستانگونه پرداخته و وقایع آن را به ما و آیندگان منعکس کرده و مورد عنایت خاص صاحب قلم است که خداوند سبحان به آن سوگند یاد کرده و یکی از یکصدوچهارده سورهی قرآن مجیدش را به آن اختصاص داده است.
ح، «خبرنگار»، همو است که تاریخ را به رشتهی تحریر درآورده و به اوراق سپرده است و همو است که انواع قصههای قبلیها را به ودیعهی کتابخانهها نهادهاند و تشنگان سرگذشت پیشینیان را سیراب گردانیده است.
ط، در یک کلمه «خبرنگار» نبض طپندهی تاریخ و روح پرسشگر جوامع بشری بوده و هست، و بشریت فعلی به هر چیز و هر کس که در حال و گذشته که استناد کند، مطمئناً اثاری است که توسط یک خبرنگار، روزنامهنگار، گزارشگر، مستندساز، عکاس، فیلمبردار، فیلمنامهنویس، کارگردان، مصاحبهگر و . و . . .، به یادگار گذاشته شده است و در طول تاریخ کسی را پیدا نخواهید کرد که بتواند چنین حقیقت آشکاری را پنهان کند که نشاید.
ی، جملهی انبیاء صلواتالله علیهم اجمعین که نوع بشر مرهون آنان است، در واقع پیامبران و خبرنگاران الهی هم بودهاند. تمام مصلحان جهان که بشریت در طول تاریخ مدیون آنان بوده و هست، خبرنگارانند، و همچنین هستند سلاطین ستمکار و طواغیت جنایتکار. بلی، شیرینترین تاریخساز مکتب ما «حسین(ع)» است و بهترین خبرنگار دین ما «زینب(س)» است و مستندترین دفتر مکتوب اسلام ما «عاشورا» است.
ای کاش فرصت میبود که در مناقب خبرنگار و خصال خبرنگاری بیش از این مینگاشت، دریغا که فرصت اندک است و مطلب مستند در این مسیر بسیار، لاجرم باید بگذاشت و بگذشت.
منبع:basijnews